Είναι προφανές ότι η υφέρπουσα παθητική αυτή στάση όχι μόνο δεν εφησυχάζει τους φόβους μας, αλλά, απεναντίας, τους γιγαντώνει. Παράλληλα, ρίχνει νερό στον μύλο του ανορθολογισμού, καθώς οξύνει τόσο την ανησυχία των γονέων και κηδεμόνων των ατόμων με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, που δεν έχουν ακόμη συμμετάσχει ή απαλλαγεί από τον εμβολιασμό, αναφορικά με την αβέβαιη εκπαιδευτική και ψυχοκοινωνική διαδρομή των παιδιών τους, όσο και το πρόβλημα της βιωσιμότητας των δομών, οι οποίες, όπως είνα&am

Στον αντίποδα, σήμερα, η πρόσφατη εγκύκλιος του Υπουργείου έρχεται να πλήξει το πνεύμα της συλλογικής προσπάθειας που προηγήθηκε για το επίπεδο της προστασίας που όλοι/ες επιθυμούμε στα Κέντρα αυτά, και στην οποία η ΠΟΣΓΚΑμεΑ, η ΕΣΑμεΑ, μαζί με τους φορείς τους, ενεργά και υπεύθυνα συνδράμαμε. Οι διατυπώσεις της εγκυκλίου μόνο αιφνιδιασμό προκαλούν, αφού, κατά την εκτίμησή μας, για την πιστή εφαρμογή της θα έπρεπε να συντρέχουν, αν όχι ταυτόχρονα, έστω μεμονωμένα, οι πα&

Με προηγούμενες επιστολές της, η ΠΟΣΓΚΑμεΑ έχει επισημάνει μια σειρά ζητημάτων που, κατά την εκτίμησή μας, χρήζουν εξέτασης και συμπληρωματικών ενεργειών τα οποία δυστυχώς, σε σημαντικό βαθμό, μέχρι σήμερα παραμένουν στο προσκήνιο.

Ανακαλώντας την ανησυχία που εκφράστηκε σε αυτές, όχι απλώς για τους κινδύνους που απειλούν την εύρυθμη λειτουργία και βιωσιμότητα των δομών αυτών, αλλά που πρωτίστως αφορούν την επαπειλούμενη στέρηση από τα άτομα με αναπηρία του δικαιώματός του&

Στην τρέχουσα προσπάθεια ανάσχεσης της πανδημίας και των επιπτώσεών της, η θέσπιση ζητημάτων υποχρεωτικού εμβολιασμού φυσικών προσώπων που παρέχουν ή/και λαμβάνουν υπηρεσίες σε δομές υγείας και κοινωνικής μέριμνας, μεταξύ των οποίων μονάδες και δομές φιλοξενίας και υποστήριξης ατόμων με αναπηρία, ανοικτής και κλειστής φροντίδας, ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ (Ν.4820/2021, Φ.Ε.Κ. 130 Α’), αναπόφευκτα αποκτά πρόσθετο ενδιαφέρον και σημασία για τις πλευρές που άμεσα επηρεάζονται.

Οι φορείς διαμαρτύρονται ότι επί του πρακτέου σημειώνονται σημαντικές καθυστερήσεις και δυσχέρειες στη διαδικασία, πρωτίστως οφειλόμενες: (α) στην απουσία σαφών κατευθύνσεων ή/και ενημέρωσης του ιατρικού προσωπικού σε δημόσια νοσοκομεία προκειμένου να διενεργήσει ορθά ή/και χωρίς χρονοτριβή την έκδοση των ηλεκτρονικών γνωματεύσεων, και (β) σε ανεπαρκείς παραμετροποιήσεις στο πληροφοριακό σύστημα του Οργανισμού που εξυπηρετεί τη συγκεκριμένη ενέργεια, οι οποίες προβάλ&

Η στέρηση παροχής θεραπειών Ειδικής Αγωγής Ενηλίκων Ατόμων με Βαριές Αναπηρίες από συμβεβλημένα κέντρα ειδικών θεραπειών ή ιδιώτες θεραπευτές του άρθρου 45 με την διάκριση  εις βάρος των ενηλίκων ΑμεΑ που ως ανήλικοι ελάμβαναν θεραπείες ειδικής αγωγής από τα ΚΔΗΦ  είναι πασιφανής.

Όπως αντιλαμβάνεστε, η συγκεκριμένη εκδοχή, θα οξύνει το πρόβλημα της βιωσιμότητας των φορέων λειτουργίας Σ.Υ.Δ., ως απόρροια της εισαγωγής μιας περισσότερο διοικητικού τύπου απαίτησης, παρά ουσιαστικής, από τη στιγμή που ο Οργανισμός έχει ήδη κάνει δεκτές τις γνωματεύσεις που έχουν εκδοθεί χειρόγραφα για τους/τις υφιστάμενους/ες ενοίκους των δομών. Κρισιμότερο είναι, όμως, πως θα πλήξει αναπόδραστα την προστασία του δικαιώματος των ενοίκων τους, ατόμων με βαριές και πολλαπλές α&nu

Ανακαλώντας τους φόβους που εκφράστηκαν σε αυτές για τους κινδύνους που απειλούν την απρόσκοπτη λειτουργία και βιωσιμότητα των δομών αυτών και την επαπειλούμενη στέρηση από τα άτομα με αναπηρία των υποστηρικτικών και λοιπών οφελών από τις πράξεις ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης των Κέντρων (που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στον κοινωνικό αποκλεισμό και στην περιθωριοποίηση, καταλύοντας την όποια προσπάθεια για αξιοπρεπή διαβίωση στην κοινότητα, όπως η Διεθνής Σύμβαση τ&am

Είναι φορείς που προσδοκούσαν μια ένδειξη συνεπούς στάσης και στήριξής τους από την πλευρά της ελληνικής πολιτείας, για την αντιστάθμιση των βαρών που επιφορτίστηκαν στην πανδημική περίοδο, καθώς και οι ίδιοι φορείς που διαπιστώνουν την ανυπαρξία οποιασδήποτε βούλησης να εκτιμηθεί το λειτουργικό κόστος που υπέστησαν για τις δομές τους, για χρονικό διάστημα διόλου ευκαταφρόνητο.

Αυτή είναι η κατάσταση που καταδεικνύει και επιβεβαιώνει, για μία ακόμα φορά, την τραγική κατάσταση στην οποία μπορεί να περιέλθουν τα άτομα με νοητική αναπηρία, με αυτισμό, με άλλες βαριές και πολλαπλές αναπηρίες στη χώρα μας, λόγω της αδυναμίας του δημόσιου συστήματος υγείας να διαχειριστεί με επάρκεια τη σωματική και ψυχοσυναισθηματική τους φροντίδα σε περίπτωση περίθαλψης, ελλείψει υποδομών και εξειδικευμένου για αυτόν τον σκοπό προσωπικού.